W poniedziałek (3 lutego) we wspomnienie Św. Błażeja, biskupa i męczennika (orędownika i opiekuna w chorobach gardła), po porannej i wieczornej Mszy Św. będzie można było przyjąć błogosławieństwo gardła świecami, połączone z prośbą o zachowanie od chorób gardła i języka. Bóg zapłać za wspólną modlitwę i obecność.
W środę 5 lutego Św. Agaty, dzień kiedy świecimy CHLEB . Po Mszy Św. o 18.00, każdy będzie mógł zabrać dziś upieczony chleb do swojego domu.
Święta Agata, dziewica i męczennica, jest jedną z najbardziej czczonych świętych w Kościele katolickim. Jej wspomnienie liturgiczne przypada 5 lutego. Jest patronką Sycylii, kobiet, pielęgniarek oraz osób cierpiących na choroby piersi. W ikonografii często przedstawiana jest z misą, na której spoczywają jej odcięte piersi – symbol męczeństwa, którego doznała za wiarę.
Tradycja święcenia chleba, wody i soli
Jednym z ciekawszych zwyczajów związanych ze św. Agatą jest święcenie chleba, wody i soli. Tradycja ta ma swoje korzenie przede wszystkim we Włoszech i niektórych regionach Europy Środkowej, w tym w Polsce.
Znaczenie poświęconych darów:
Chleb – symbol codziennego pożywienia, ale też ochrony przed głodem i pożarami. Wierzono, że poświęcony chleb św. Agaty chroni domy przed ogniem i nieszczęściami.
Woda – ma moc ochronną, szczególnie w czasie burz i katastrof naturalnych.
Sól – symbol oczyszczenia i ochrony przed złymi mocami.
Związek z ochroną przed ogniem
Istnieje przekonanie, że poświęcony chleb św. Agaty, przechowywany w domu, chroni przed pożarem. W razie zagrożenia ogniem wrzucano go do płomieni lub umieszczano na progu domu jako błogosławieństwo. Wiąże się to z legendą, według której mieszkańcy Katanii (rodzinnego miasta św. Agaty) uciekli się do jej wstawiennictwa podczas wybuchu Etny, a dzięki jej modlitwom lawa zatrzymała się przed miastem.
Obecność zwyczaju w Polsce
W niektórych polskich parafiach nadal praktykuje się święcenie chleba i soli w dniu św. Agaty. Poświęcone produkty zabiera się do domu i przechowuje jako duchową ochronę przed nieszczęściami, szczególnie przed pożarami i klęskami żywiołowymi.